بررسی الگوی بیان ژن گیرنده سروتونین (5-ht3ra) برروی سلول های تک هسته ای خون محیطی در بیماران مبتلا به پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی پوستی است که به صورت مزمن و غیر عفونی سبب ایجاد لکه های قرمز رنگ روی پوست می شود. فراوانی این بیماری که زمینه ژنتیکی نیز دارد در جمعیت بطور نسبی 2.5% می باشد. فاکتورهای متعدد بسیاری شناخته شده است که با بروز پسوریازیس همراهی نشان داده اند از جمله میتوان هورمون ها، سایتوکاین ها، اختلالات سیستم ایمنی و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی و تغییرات محیطی را نام برد، که در سال های اخیر به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته اند.از طرف دیگر یکی از دلایل ابتلا به پسوریازیس منشا عصبی دارد که از این طریق ارتباط بارزی با یکسری از نوروترانسمیتر ها نشان می دهد. نوروایمونواندوکرینولوژی علمی است که به بررسی ارتباط سیستم عصبی، سیستم ایمنی به عنوان دو سوپر سیستم بدن انسان و سیستم غدد درون ریز و ارتباط این سیستم ها از طریق نوروترینسمیترها، سیتوکاین ها و هورمون های غدد درون ریز می پردازد. بر اساس نتایج تحقیق johan h van heerden می توان این گونه نتیجه گرفت که بیان ژن های مختلف در سلول های خونی تصویری عینی از بیان آنها در سلول های عصبی می باشد. تحقیقات ahangari et. al. نیز وجود گیرنده نوع 3 سروتونین را در لوکوسیت های خون محیطی به اثبات رساند. این تحقیق نیز در حیطه نوروایمونواندوکرینولوژی قرار می گیرد که در آن ابتدا rna گویچه-های سفید خون محیطی 30 فرد سالم و 30 فرد بیمار استخراج گردید. پس از سنتز cdna از روی mrna به روش reverse transcriptase pcr، با استفاده از الکتروفورز محصول pcr، برای ژن beta actin (ba) و 5-ht3ar صحت عملکرد تا این مرحله مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از دستگاه light-cycler غلظت mrna نمونه های سالم و بیمار برای ژن 5-ht3ar، بعنوان ژن هدف، و ژن beta actin (ba)، بعنوان ژن reference ، اندازه گیری و مقایسه شد. در انتها نمونه ها برای بررسی وجود جهش های احتمالی در ژن گیرنده نوع 3 سروتونین مورد توالی یابی قرار گرفتند. بعد از بررسی های آماری که بر روی داده های حاصل صورت گرفت نشان داده شد که بیان این گیرنده در لوکوسیت های خون محیطی کاهش می یابد (p< 0.001) و بررسی نتایج حاصل از توالی یابی هیچگونه تغییر قابل ملاحظه ای را در این ژن نشان ندادند. نتایج حاصل از این پروژه تحقیقاتی را نه تنها برای کاربردهای بالینی میتوان گسترش داد بلکه میتوان نتایج آن را در سایر بیماری های خود ایمنی نیز بررسی نمود و با استفاده از آگونیست ها و آنتاگونیست های اختصاصی این نوع از گیرنده سروتونین به رویکرد درمانی جدیدی برای بیماران مبتلا به پسوریازیس نائل آمد.